Merhaba Sevgili Dostlar,
Geçtiğimiz günlerde “Bu Gelişinde” adlı şiirimi amatörce okudum ve video kayıt yaptım.
İlk dinlediğimde hiç de iyi okuyamadığımı düşündüm. Önümdeki kağıttan okuyarak seslendirmiştim. Tabi kağıttan okurken insan önce doğru okumaya çalışıyor ve şiirin anlamını yansıtmakta eksik kalıyor. Şiiri kendim yazmış olmama rağmen o anki duyguları yeniden hissetmekte de güçlük çektim. Bunun üzerine şiiri ezberleyerek okumaya çalıştım.
Defalarca okudum. Okudum, beğenmedim, tekrar okudum…okudukça beğenmedim, beğenmedikçe okudum…Off… Şiir okumak ne de zormuş meğerse! Ses tonunu ayarlamaktan tutun da kelimelerin kullanıldığı yere göre telaffuz edilişine kadar bir çok şeye özen göstermek gerekiyor… Ayrıca kaliteli bir kayıt için alet edevat, sessiz bir ortam vs.vs….bir çok inceliği var bu işin.
Kesinlikle şiiri güzel okumak bir sanattır.Tıpkı bestelenen bir şarkıyı seslendirmek gibi hem özel yetenek hem de eğitim gerektiren bir sanattır.
Yazdığım bir şiirimi kendi sesimle okumam için beni teşvik eden dostlarımın hoşgörüsüne sığınarak tekrar tekrar okuduklarım arasından birini youtube’da yayınladım. Yayınladıktan sonra bir çok dostumdan övgü dolu mesajlar aldım. Eksik ve kusurlarıma rağmen bana takdir mesajı gönderen dostlarıma çok teşekkür ediyorum.
Hoşça kalın.
Ömer Bozdoğan